Pijaca na Pike Place u gradu Seattle, savezna drzava Washington, nastala je zbog potrebe. Prije stotinu godina, potrošači - kojima su bile dodijale visoke cene luka - tražili su pijacu na kojoj bi mogli kupovati robu direktno od farmera. Želja im se ostvarila i pijaca u ulici Pike je sada istorijski spomenik, poznat kao „Duša Seattlea". Pijaca je uvijek puna ljudi i godišnje privlači više od devet miliona posjetitelja.
Pijaca je najveća turistička atrakcija u Seattleu, na kojoj vas potpuno zavedu prizori, zvuci i mirisi.
Pijaca je otvorena 17. augusta 1907. Deset hiljada nestrpljivih mušterija je dočekalo osam farmera. Do danas je ta pijaca narasla na 200 radnji, 190 zanatlija, 120 farmera i 240 uličnih zabavljača i muzičara.
Bob Cline piljar na pijaci, kaže da njegov radni dan počinje prije zore:
Bob Cline, povrtlar:
„Imamo 145 vrsta proizvoda. Mnogo toga je lokalna roba, kao zelena salata, špinat... Ali mnogo stvari treba da se uradi da bi roba izgledala privlačno , ukusno...
Cline kaže da pijaca ima sasvim posebnu atmosferu.
Bob Cline, povrtlar:
„Mnogo neobičnog svijeta. Imate milionere, imate filmske zvijezde i oni rado dolaze na našu pijacu. I u tom smislu su na pijaci svi jednaki."
Carey Heer, prodavač mesa:
„Ovdje dolazi mnogo ljudi da se snabdiju hranom, kupuju hranu za cijelu nedjelju i više. Znači mnogo svijeta prođe kroz pijacu i onda se raziđu po cijelom Seaattle. Kao da je ovdje centar gradskog krvotoka,"kaže Heer.
Carey Heer radi na štandu s mesom mesara Dona Kuzaroa, za koga je pijaca mnogo više od radnog mjesta.
Don Kuzaro, mesar:
„U vreme kada sam još bio tinejdžer u srednjoj školi, 1969, otac i ujak su otkupili ovaj posao i počeli ga razvijati. Ispostavilo se da je preko puta bila jedna slatka djevojčica koja je radila za svog oca i bila takođe u srednjoj školi. Počeli smo da se javljamo jedno drugom, stvari su nekoliko godina išle svojim tokom i - završilo se brakom. Nikada ne znate gdje ćete pronaći ljubav."
Pijaca na Pike Place-u je uvijek zakrčena lokalnim kupcima i radoznalim posjetiteljima. Karen Anderson kaže da ne postoji ništa slično.
Karen Anderson, mušterija
„Ovo mi je jedno od najdražih mjesta na svijetu. Obišla sam mnoga mjesta po svijetu. Ali pijaca... Obilje ljudi, boja, bujnost voća i povrća. Dobijete nagon da nakupujete, odjurite kući i kuhate!."
Solly Amon prodaje na pijaci ribu duže od pola stoljeća.
Solly Amon, provač ribe:
„Kažu da sam najduže na ovoj pijaci i to mi se dopada. Radim najbolje što mogu. Svaki dan je različit, uvijek je nešto drugačije, nikada nije isto. Zbog toga je interesantno. Ako hoćete da vidite pravi Seattle, dođite na pijacu.", kaže Solly Amon.
