Nedvosmislena je želja većine stanovnika Bosne i Hercegovine da u budućosti žive u Evropskoj Uniji. Evropa će donijeti kvalitet u živote ljudi.
Hajra Pojata, prodavačica iz Sarajeva neće uživati u evropskim standardima koji se tiču radnih prava. Ona je svoj radni vijek provela radeći u kiosku. Zadnjih 10 godina radi u prostoru širine nešto više od jednog metra. Na radnom mjestu nema ni vode, ni toaleta. U njenim nadama nema Evropske unije, samo penzija:
„Ovo me sada ponukalo da idem u prijevremenu penziju… da odem u penziju jer je u ovakvim uslovima stvarno dozlogrdilo raditi.“
Gospođa Pojata ipak se u današnjoj Bosni i Hercegovini smatra sretnijom od pola miliona nezaposlenih.
U isto vrijeme nekoliko kilometara dalje, nakon što je izborna pobjeda prvog crnog američkog predsjednika dočekana i u Sarajevu, zgrada parlamenta vraća se u sivu svakodnevicu. Na tu adresu danas je stigla evropska analiza o napretku zemlje u protekloj godini.
Dimitris Kourkoulas, šef Delegacije Evropske komisije u Bosni i Hercegovini je rekao:
“Prepoznajemo neke pomake, ali je izvještaj manje pozitivan nego što smo mi željeli da bude.”
Političke vođe, parlamentarci, ministri…. po Bosni i Hercegovini voze se u službenim automoblima. Često ih na putovanjima prati policija koja se brine da im se s puta sklone obični smrtnici . Njihove plate i po dvadeset puta veće su od penzija ljudi koji su desetine godina proveli pošteno radeći. Oni vode zemlju. Prema Evropi.
I to ne baš uspješno, ocjena je gospodina Kourkoulasa:
“Nedostatak konsenzusa u pogledu glavnih odlika države , zapaljiva politička retorika i izazivanje Dejtonskog mirovnog sporazuma postali su vidljiviji nego ikad.”
Gospođa Pojata od države očekuje još samo penziju. Bez obzira na obećanja o Evropskoj uniji, onima koji će nakon nje doći na isto radno mjesto ne zavidi:
„Samo… neka im je bog na pomoći da u kiosku zarade penziju.“
Evropska priča Bosne i Hercegovine trajaće još godinama. Evropska unija kao da ne vidi realnost bosanskohercegovačkog običnog čovjeka. Običnog, poštenog čovjeka bačenog na milost i nemilost nepravednom sistemu i pohlepnim narodnim izabranicima.
Evropsko objašnjenje je opet je da su za zemlju odgovorni izabrani političari. Isti oni koji već godinama pred izbore građane nesmetano i nekažnjeno plaše ratovima. Isti oni koji vladaju pomoću ambijenta straha. Isti oni koji na svoje potrebe troše dvije trećine narodnog novca.
Iz svog radnog prostora širine jednog metra u kojem čeka penziju, gospođa Pojata često ih vidi kako sa policijskom pratnjom projure u automobilima sa zatamnjenim staklima. Na putu ka Evropskoj uniji.
