Naučnici s Univerziteta Duke u Sjevernoj Karolini su napravili istraživanje koje su maske efikasne, a koje i nisu baš efikasne u blokiranju respiratornih kapljica koje potencijalno sadrže i virus SARS-CoV-2.
Naučnici su koristili jednostavnu metodu koja koristi laserski snop i mobitel za procjenu efikasnosti maski proučavanjem prenosa respiratornih kapljica tokom govora. Rad su objavili u petak, u američkom časopisu Science Advances. Testirali su 14 tipova maski ili oblika zaštite koji se koriste, uključujući N95 maske, troslojne hirurške maske te različite maske „kućne proizvodnje“ poput p,amučnih višeslojnih maski i bandana.
Testirali su maske tako da su zamolili osobe koje su učestvovale u eksperimentu da, noseći određeni tip maske govore u specijalnu kutiju. U unutrašnjosti kutije su stvorili posebnu „zavjesu“ od zraka lasera, te onda snimali kako različite čestice iz usta pokrivenih različitim maskama djeluju na tu „zavjesu“
N95 maske bez ventila su bile naefikasnije, a odmah za njima i hirurške troslojne maske. Sljedeće po efikasnosti su dvoslojne pamučne maske, koje se sastoje od jednog sloja koji upija vlagu, sačinjenog od pamučne tkanine i jednog sloja koji odbija vlagu, od poliestera. Ispitivano je nekoliko tipova pamučnih maski, od kojih su ove dvoslojne bile najefikasnije.
Najmanje efikasne su bile zaštitne tkanine od pletenih materijala, zatim one koje nose biciklisti kao zaštitu od vjetra i prašine i bandane, a koje ljudi također koriste kao neki vid zaštite od virusa. N95 maske s ventilom su propuštale više čestica – štitile su onog ko ih nosi, ali su izlagale druge osobe izdahnutom zraku i potencijalno virusu te su stoga to „sebične maske“.
Prema zaključcima ovog rada, potrebno je da ljudi ipak nose kvalitetnije maske, makar i one platnene, ukoliko sadrže dva sloja, umjesto improvizovane zaštite.
