Naravno, kada naučnici ovo kažu, oni zapravo ne misle da je neko nebesko tijelo zaista dom vanzemaljaca – samo kažu kako postoje neki uslovi potrebni za život ili barem za život kakvog mi znamo.
Kada su naučnici, pomoću letjelice Cassini, prije nekoliko godina otkrili neobične pojave na ovom mjesecu, nastavili su istraživati u potrazi za nekim znakovima koji bi upućivali na postojanje uslova za život na Enceladu. Pokazalo se da u atmosferi Encelada ima molekularnog hidrogena, čije je prisustvo rezultat hidrotermalne aktivnosti. Iznad polova, posebice južnog pola Encelada, primijećena je neobična pojava, koja je ponajviše ličila na neku vrstu isparenje te su naučnici odlučili pobliže istražiti sastav i porijeklo ove pojave. Cassini je prošao kroz ta isparenja i prikupio uzorke, neposredno prije završetka misije i pada na Saturn. U ovim uzorcima je potvrđeno prisustvo molekularnog hidrogena. Naučnici su došli do zaključka da vulkani koji se nalaze ispod sloja leda na Enceladu - tzv. kriovulkani - izbacuju masu gasova nalik na gejzire.
Idući korak je bio istražiti šta zapravo sadrže ti gasovi. A, prema radu objavljenom nedavno u časopisu Nature, ova smjesa sadrži prilično složene organske molekule, do sada pronađene samo na Zemlji. Za postojanje gejzira vodene pare na Enceladu zna se već neko vrijeme: od 2005. godine su se akumulirali dokazi za ovo, ali je tek misija Cassini definitivno potvrdila ovo otkriće. Modeli sugeriraju kako ispod zaleđene površine Encelada, na dubini od 30-40 km, postoji slani ocean.
Međutim, u novom radu se sugerira kako se na površini ovog oceana u dubini Encelada nalazi sloj organskih molekula kompleksnijih od onih koje su do sada otkrivene. Naime, na samoj površini mora i oceana na Zemlji nalazi se jedan veoma tanak sloj organskih molekula koji praktično pluta i čini da se ovaj dio morskih i oceanskih površina razlikuje od sloja svega nekoliko centimetara dublje. To je zbog toga što ove molekule „ne vole vodu“ ili, kako to naučnici kažu, hidrofobne su. Ovaj sloj se sastoji od aminokiselina, masnih kiselina, fenola i još nekih tipova molekula.
Do sada detektovane molekule iz gejzira Encelada su bile prilično male molekulske mase od oko 50 jedinica, a sada su otkrivene molekule koje imaju oko 200 jedinica. Što je molekularna masa nekog spoja veća, veća je i vjerovatnoća da se radi o kompleksnom spoju, jer je u njegovu građu uključeno više atoma.
Frank Postberg sa Univerziteta u Heidelbergu, koji je vodio ovo istraživanje, kaže kako postojanje kompleksnih organskih molekula ne mora nužno značiti da je područje pogodno za život, ali predstavlja potreban prekursor za život. Dr Christopher Glein, specijalista za ekstraterestrijalnu hemijsku oceanografiju sa Southwest Research Institute, komentarišući spomenuti rad, kaže kako je Encelad jedino tijelo osim Zemlje koje istovremeno zadovoljava sve bazične uslove za postojanje života kakvog poznajemo. Naime, za Encelad znamo da istovremeno ima i tekuću vodu, a sada i kompleksne organske molekule. Još nije jasno porijeklo tih molekula, ali ne treba žuriti sa zaključcima da su ove molekule rezultat metaboličke aktivnosti nekih hipotetičkih organizama u Enceladovim oceanima. Naime, iako su organske molekule na Zemlji često produkt metaboličke aktivnosti različitih organizama, ovakve molekule mogu nastajati i abiotski, u određenim uslovima.
Zanimljivo je i da su nedavno na Marsu, u misiji Curiosity, otkrivene nešto kompleksnije organske molekule od onih koje su do sada detektovana na ovoj planeti. Ove molekule su pronađene u depozitima drevnog mulja na „crvenoj planeti“.
Spomenuti rad o novootkrivenim molekulama na Enceladu je ujedino i kuliminacija misije letjelice Cassini, u kojoj je prikupljena ogromna količina naučnih podataka, snimljeno preko 400 000 slika, napravljeno 162 prolaska pored Saturnovih mjeseca prije nego što je letjelica nakon 15. septembra 2017. ostala bez goriva i završila misiju.
Sva ova otkrića pokazuju kako je bitno istraživati svemir i tražiti planete koje bi mogle podržati život. Prema nedavnoj anketi u kojoj je učestvovalo 2541 odraslih građana SAD-a, njih oko 70% smatra kako je od izuzetne važnosti da SAD ostanu lider u istraživanjima svemira, a 31% smatra kako je jedan od top-prioriteta istraživanje planeta koje bi mogle podržati život.
