Režiser filma John Hoffman nije tražio mnogo. Ono što je on poželio je da u njegovom filmu psi govore. Međutim, on je insistirao da u filmu glume pravi psi, a ne lutke ili kompjuterski dizajnirene životinje. Uposlio je stručnjake iz kompanije Rainmaker Electronics da najboljeg čovjekovog prijatelja pretvore u najboljeg čovjekovog sugovornika. Da bi to uradili, oni su kreirali trodimenzionalne, digitalne modele njuškica kojima su dodali vještačko pseće krzno za svakog psa ponaosob.
Tada smo u osnovi igrom svjetla i sjene uspjeli da promijenimo osvjetljenje na kompjuteriziranim njuškama, koje se uklapalo sa fizionomijom stvarnih pasa. Zatim smo umetali rečenice koje su psi izgovarali uz pomoć kompjuterski animiranih usta, kaže gospodin Hoffman.
Međutim, režiser Hoffman je bio zabrinut zbog jedne stvari: Nisam želio da psi izgledaju kao iz crtanih filmova.
Da se to kojim slučajem ne bi desilo, uz pomoć vizuelnih efekata i digitalne tehnike, ali i profesionalnih trenera koji su uz njih bili čitavo vrijeme tokom snimanja filma, psi su progovorili. Za snimanje Good boy filma potrošeno je 18 miliona dolara.
