Evropska unija, odnosno njene države-članice će, ako nastave kao do sada, postići
ciljeve zacrtane u sporazumu iz Kyota da se do 2012. godine za oko 8 posto
smanji emisija štetnih gasova u odnosu na baznu, 1990. godinu. Optimizam i uvjerenje
te vrste proističe iz izvještaja
Evropske agencije za životnu sredinu u kojem se ukazuje da već treću godinu zaredom evropske članice
bilježe smanjenje emisije štetnih gasova. Samo od 2006. godine ispuštavanje gasova palo za 1,6 posto, dok je, u isto vrijeme, bilježen ekonomski rast od 2, 7 odsto.
Evropski komesar za životnu sredinu Stavros Dimas ističe:
"Čini mi veliko zadoovljstvo da informišem kako je emisija štenih gasova u
Evropskoj uniji, u 27 zemalja- članica, u 2007. godini, posljednjoj za koju su
upravo kompletirani podaci, smanjena za 1,2 posto u poređenju sa godinom ranije. Na prostoru "starijih" 15 evropskih članica
taj postotak je čak veći i iznosi 2,6 procenata."
Za evropske zvaničnike je od posebne važnosti činjenica da su ohrabrujući
rezultati smanjenja emisije štetnih gasova postignuti i bez bolnih rezova
na nacinalnim ekonomijama, čega su se pribojavale evropske zemlje. Skeptici
su sumnjičavo vrtjeli glavama povodom ambicioznih
planove Unije da u smanjenju emisije štetnih gasova bude svjetski primjer i
lider.
Gospodin Dimas "dobru vijest" ilustruje i
slijedećim podatkom:
"Činjenica da smo već za 4, 3 posto ispod nivoa iz 1990. godine pokazuje da
ćemo bez problema postići naš globalni cilj smanjenja emisije štetnih gasova za
8 posto do 2012. Godine. Za takve rezultate treba, pored ostalog, zahvaliti i evrospkom
sistemu "trgovanja" emisijom."
Od 2005. godine velike evropske kompanije su, u okviru tog sistema, dužne da, želel
li prekoračiti dozvoljene kvote zagadjenja, kupe dozvolu za to od onih koji
upotrebljavaju čišće tehnologije. Učinjeno do sada je dovoljno da uvjeri države-članice
da , posebno u vremenu krize, odvajaju ozbiljna sredstva za čiste tehnologije.
To na kratke staze ne donosi profit, ali na duže vrijeme, stvora osnovu da
Evropljani ispune ambiciozan plan da do 2020. godine smanje emisju štetnih
gasova za 20 posto, za toliko povećaju efikasnost trošenja energije i ta,
takođe, 20 odsto uvećaju korištenje energije iz obnovljivih izvora.
Evropski komesar za životnu sredinu i
u sankcijama za koje se Evrospka unija opredjelila vidi dovoljno snažan
podsticaj za čišće evropsko nebo:
"Uz ono što donosi sporazum iz Kyota, mi imamo i naše, dodatne sankcije. Dakle, u interesu je naših članica da se pridržavaju pravila, a mislim da će to i činiti. Ako ne žele da igraju po pravilima, tada će to morati i da plate..."
