Kada se naredne sedmice u Strazburu okupe članovi Evropskog parlamenta na plenarnom zasjedanju, imaće pred sobom, pored ostalog, i izvještaj o proširenju Evropske unije u kojem se upozorava - obećanja data Zapadnom Bakanu o evropskoj budućnosti treba poštovati, ali moraju se uzeti u obzir i prilike i kapaciteti same Unije i njeni geo-strateški interesi.
Ovakav stav parlamentaraca, koji će, ukoliko dobije većinu glasova, postati rezolucija, mogao bi biti novi zvaničan poziv na uzdržanost Evropljanakada je u pitanju prijem novih država u evropsko društvo....
Izvještaj sačinjen u Odboru za vanjsku politiku Evropskog parlamenta,kao neka vrsta parlamentarnog odgovora na strategiju proširenja kakvu je nešto ranije objavila Evropska komisija, upozorava kako je pri prijemu novih članica u Uniju nezaobilazan faktor moć apsorbcije, a uz nju, i postizanje balansa između geo-strateških interesa EU, te uticaj razvoja
političkih prilika van njenih granica. Unija mora da zadrži sposobnost da uspješno odgovori na sve buduće unutrašnje i vanjske izazove, takođe se upozorava u tom izvještaju.
Evropljani moraju biti obaviješteni i svjesni uticaja nastavka proširenjana njihov svakdnevni život, stoji u izvještaju i ističe kako ih treba potpuno i na vrijeme informisati o svim aspektima svakog proširenja. Takav pristup bi trebao, pored ostalog, da odagna strah žitelja zemalja-članica od proširenja, strah za vlastita radna mjesta, budućnost...
Istini na volju, priznaje se da je obećanje Zapadnom Balkanu o evropskojbudućnsti jasno i glasno izrečeno i da od njega nema odstupanja. Međutim,pod lupom će biti svaki korak i rezultat procesa reformi i ispunjavanjastandarda, a sve u skladu sa evropskim sporazumom koji bi, kada i ako stupi na snagu, trebao biti okvir za proces pridruživanja Uniji država bivše Jugoslavije, naravno osim Slovenije koja je već poodavno članica.
Takođe istini na volju, u Briselu se već komentariše kako je jedna od uloga izvještaja Odbora za vanjsku politiku Evropskog parlamenta slanje obeshrabrujuće poruke državama evropskog istoka, poput Ukrajine i Moldove, da se u budućnosti mogu nadati, umjesto kandidatskom statusu, a potom i punopravnom članstvu, tek osnaženim vezama u okviru evropske politike razvoja susjedstva.
Gledano iz ugla država jugositočnog dijela Evrope, to još jednom podvlači ozbiljnost situacije u kojoj kandidati Hrvatska i Makedonija, kao i potencijalni kandidati Bosna i Hercegovina, Srbija i Crna Gora, nemaju ni prostora ni vremena za gubljenje. Svi koraci tih zemalja će biti pod oštrom lupom, a svaki progres dva puta mjeren.
