Istraživači su proučavali podatke ljudi u Sjedinjenim Državama starijih od 50 godina koji su sudjelovali u velikoj studiji o zdravlju i umirovljenju. Oni koji su izvijestili o stalno visokoj razini usamljenosti imali su 56% veći rizik od moždanog udara.
„Usamljenost se sve više smatra glavnim javnozdravstvenim problemom. Naši nalazi dodatno ističu zašto je to tako,” rekla je vodeća autorka Yenee Soh, istraživačka saradnica na Odeljenju za društvene i bihevioralne nauke pri T.H. Chang Školi javnog zdravstva na Harvardu.
„Posebno kada se doživljava hronično, naša studija sugeriše da usamljenost može igrati važnu ulogu u incidenci moždanog udara, koji je već jedan od vodećih uzroka dugoročne invalidnosti i smrtnosti širom svijeta.”
Studija je objavljena 24. juna u časopisu eClinicalMedicine.
Dok su prethodna istraživanja povezivala usamljenost sa višim rizikom od razvoja kardiovaskularnih bolesti, malo njih je posebno ispitivalo uticaj na rizik od moždanog udara. Ova studija je jedna od prvih koja ispituje povezanost promjena u osjećaju usamljenosti i rizika od moždanog udara tokom vremena.
Istraživači sa Harvarda analizirali su podatke iz studije „Health and Retirement Study" (HRS) od 2006. do 2018. kako bi proučili povezanost između promjena u osećaju usamljenosti i rizika od moždanog udara kod starijih odraslih osoba. Od 12,161 učesnika starijih od 50 godina koji nisu imali moždani udar, prikupljeni su podaci o usamljenosti pomoću Revidirane UCLA skale usamljenosti.
Tokom praćenja, kod učesnika koji su dva puta davali podatke o usamljenosti dogodilo se 601 moždani udar. Istraživači su otkrili da je hronična usamljenost najviše povećavala rizik od moždanog udara, pri čemu su učesnici iz grupe „stalno visoka usamljenost" imali 56% veći rizik u poređenju sa grupom „stalno niska", čak i kada su uzeli u obzir druge faktore rizika.
Rezultati ukazuju da uticaj usamljenosti na rizik od moždanog udara traje dugoročno, jer učesnici sa povremenom ili novom usamljenošću nisu pokazali jasan obrazac povećanog rizika.
Svjetska zdravstvena organizacija (WHO) je izjavila da je usamljenost jedan od najznačajnijih globalnih zdravstvenih problema, koji utiče na svaki aspekt zdravlja, dobrobiti i razvoja, ali da je ovaj problem također zanemaren.
