Broj migranata koji smrtno stradaju pokušavajući preko Sredozemnog mora stići do evropskih obala je sve veći i Evropa, da bi spričila te brojne ljudske tragedije, želi i mora spriječiti krijumčare ljudima koji po visokim cijenama i bez ikakvih garancija organiziraju nehumane i visoko rižične plovidbe hiljada nevoljnika preko Mediterana.
Obično u ranu zoru plovila krijumčara ljudima, puna izbjeglica, isplovljavaju sa obala sjeverne Afrike ka evropskom kopnu. Nema nikakvih garancija da će i doploviti. U nekoliko proteklih godina, desetine hiljada izbjeglica se utopilo, ili su umrli od gladi, žeđi i iscrpljenosti. Rizična plovidba samo je jedna stepenica široke mreže kriumčarenja ljudima koja počinje u zemljama porijekla migranata.
Andrea Di Nicola, univerzitetski profesor kriminologije, razgovarao je u više država Bliskog istoka i sjeverne Afrike sa mnogim osobama uključenim u lance krijumačarenja izbjeglica. Na željezničkoj tanici u Milanu, jednom od najvećih odredišta od kojeg izbjeglice idu ka sjeveru Evrope profesor Di Nicola je rekao:
"Ti krijumčarski lanci su surovi, bezobzirni. Dio su širokih mreža, djeluju vrlo koordinirano. Ako bi nam uspjelo zatvoriti kanale od Libije ka Evropi, nastaviće organizirati krujumčarenja iz Tunisa, ili Alžira, ili preko Turske."
Evropa traži i od drugih, a i sama će nastojati da udari direktno na krijumumčare ljudima. Analitičar Riccardo Fabiani ističe da će to biti teško ostvarivo, ali ne i nemoguće:
"Mogu se koristiti droni, na primjer, da bi se locirali, pa i onesposobili, ključni organizatori i glavne tačke krijumčarskih lanaca i mreža. Italija i druge evropske zemlje imaju obavještajne izvore u Libiji na čije se informacije mogu osloniti."
Krijumčarenje migranata je međunarodno organizirani kriminal, vrlo unosan za organizatore ističe profesor Di Nicola:
"Ujedinjene nacije procjenjuju da je to desetak milijardi dolara. Jedan Pakistanac, ovdje u Italiju, prokrijumčario je 700 izbjeglica i od svakog tražio 7 hiljada eura."
Na milanskoj centralnoj željezničkoj stanici Mohammed, Sirijac porijeklom, očekivao je dolazak svog ujaka koji je do obala Evrpe prebačen u krijumčarskom plovilu. Informacije o ujakovom kretanju su šture, nepouzdane kaže Mohamemed i dodaje:
"Živio je blizu izbjegličkog kampa Yarmouk kod Damaska. Opasnost po život nagnala ga je u izbjeglištvo. Iz Libije smo dobili vijest da je brod na kojem je bio stigao do Evrope."
Krijumčari koji organiziraju prebacivanje izbjeglica uspijevaju naći i puteve i načine da migrante izvedu iz ratnih i drugih zona sukoba i da ih prebace do Evrope. A reforma evropke politike prihvata izbjeglica mogla bi biti jedan od koraka borbe protiv krijumčarenja migranata smatra profesor Di Nicola:
"Ako evropske granice još više učvrstimo, cijena krijumačarenja ljudi će porasti. To nam govore ti kriminalci. U nastojanju da dezorganiziramo, rasturimo krijumčarke lance, osim zakona, istraga, hvatanja vođa tih lanaca, potrebni su nam i prevencija i bolja politika prihvata i pomoći tim nevoljnicima."
Evropa se, krako rečeno, mora uhvatiti u koštac sa krijumčarima migranata. A sve veći broj smrtnih slučajeva tokom plovidbi preko Sredozemnog mora podstiče i sve češće rasprave da li bi Evropska unija trebala da otvori sigurnije kanale za prihvat osoba koje se, po međunarodnim normama, smatraju legitimnim izbjeglicama iz ratnih zona.
