Senatska komisija koja istražuje UN-ov program Nafta-za-hranu procjenjuje da je Irak nezakonito ostvario dobit veću od 21 milijarde dolara od tog programa i putem drugih protivzakonitih aktivnosti. To je dva puta više nego što se ispočetka procjenjivalo.
Režim Saddama Husseina se bogatio od tog programa čiji je izvorni cilj bio da se u toku sankcija povede briga o iračkom narodu. To je, ukratko, zaključak komisije koja istražuje navode o nezakonitim radnjama unutar tog UN-ovog programa. Istražitelji su utvrdili da je irački diktator bio našao način da zaobidje sankcije kroz šverc naftnih viškova i kroz otimanje civilnih dobara. Charles Duelfer, glavni američki inspektor za iračko oružje, nagovijestio je da su od toga možda profitirali i neki strani lideri i jedan od visokih UN-ovih zvaničnika.
DUELFER: Mnogo je ružnog u onome što smo utvrdili. Režim se održavao ne tako što je birao najbolje ljude, nego tako što je promovirao one najgore. Trovao je sve čega se dotakao, uključujući i UN.
Program Nafta-za-hranu započet je 1996. godine sa ciljem da umanji efekat sankcija uvedenih nakon prvog Zaljevskog Rata, na obične Iračane. Taj je program, okončan prošle godine, dozvoljavao Iračanima da prodaju dio svoje nafte kako bi mogli da kupe hranu, lijekove i druga neophodna dobra. Ali to je ostavilo mnogo prostora za zloupotrebe, što je režim iskoristio. Prema nalazu inspektora, šema koju je koristio Saddam Hussein je bila da se naftom kupovala podrška u inostranstvu za totalno ukidanje sankcija.Koncesije za iračku naftu on je davao stranim zvaničnicima, a oni su, za pozamašne procente, onda to prodavali naftnim kompanijama. Republikanski senator Norm Coleman, predsjedavajući komiteta koji istražuje taj program, kaže da je istraga tek počela i da je njen cilj da utvrdi i kako je ta prevara mogla da traje tako dugo.
COLEMAN: Rupe u programu Nafta-za-hranu otvaraju i ozbilja pitanja o sposobnosti UN da uopšte sprovede neke sankcije i rukovodi humanitarnim programom u budućnosti.
Senator je izrazio ljutnju i u vezi sa odbijanjem Svjetske organizacije da preda dokumentaciju ili da bivšem šefu tog programa Benonu Sevanu dozvoli da svjedoči pred američkim Senatom - dok traje istraga o tome koju vodi sam UN. Postoje navodi da je gospodin Sevan lično profitirao od tog programa, što je on u više navrata negirao. Navodi o korupciji prvi put su u javnost isplivali u januaru, u jednim iračkim novinama. U tom izvještaju je nabrojano više od 250 stranih zvaničnika osumnjičenih da su profitirali od programa. Medju njima su neki francuski, ruski i indonežanski političari.
