Jedno od najčuvenijih i može se reći, najomiljenijih u svijetu umjetničkih djela je danas prodano u Londonskom sjedištu aukcijske kuće Sotheby. Radi se o radnoj verziji rukopisa Betovenove devete simfonije, koja se smatra najutjecajnijom simfonijom ikada napisanom za orkestar, a koja je prodata za više od 3.5 miliona dolara.
Kada je Ludvig van Beethoven dirigirao orkestrom koji je po prvi put izvodio njegovu Devetu simfoniju u Beču 7.maja 1824 godine, izvedba je prihvaćena sa ogromnim uzbuđenjem. Uostalom, radilo se o kompozitoru koji je bio priznat kao najveći muzički genije u Beču u to vrijeme. Tek mali broj od ljudi koji su prisustvovali istorijskoj izvedbi u teatru Karntnerthor mogao je možda prepostaviti koliko će ova simfonija biti značajna u budućnosti.
Ovaj neprocjenjivi stvaralački rad bio je u stvari rezultat poziva da komponuje simfoniju za Kraljevsko Filharmonijsko udruženje u Londonu 1817 godine. Oslanjajući se i tražeći izvora u idealima univerzalne slobode, jednakosti i bratstva, koje je toliko cijenio, Beetoven je krenuo u stvaranje djela koje je od svog misterioznog početka do veličanstvenog završetka postalo poznato milionima ljudi širom svijeta, od kojih mnogi nisu znali, ili ni ne znaju ko je autor te muzike.
Rukopis koji se prodaje na aukciji u Londonu kopiran je direktno iz Beetowenove zbirke radova koja se nalazi u biblioteci Staatsbibliothek u Berlinu, a koja sadržava sva njegova djela i publikacije između 1824 i 1826 godine. Prema riječima doktora Stephena Roe-a, direktora odjela za rukopise Sotheby-ja, ovaj rukopis je od velike važnosti jer je kompletan.
Rukopis je akucijskoj kući Sotheby na prodaju ponudila jedna humanitarna organizacija koja će dobijenim novcem pomoći muzičare i kompozitore u Njemačkoj i ostatku svijeta.
U rukopisu koji broji 575 stranica načinjeno je na hiljade ispravki od strane kompozitora, što ukazuje na put koji je kompozitor prošao kako bi ovo djelo bilo uobličeno u krajnju formu.
Beetovenov vjerni prepisivač Schlemer je preminuo 1823. godine, te su posao prepisivanja preuzela trojica drugih prepisivača. Međutim, Beethoven nije uvijek bio zadovoljan načinom na koji su prepisivači radili svoj posao, te je često vršio emotivne ispravke, cijepao papir u nastojanju da se riješi grešaka koje su prepisivači učinili, te je na jednom mjestu čak i napisao ”ti prokleta budalo“.
Ludwig van Beethoven je bio potpuno gluh kada je napisao Devetu simfoniju. Njegova Oda radosti je postala simbolom slobode i demokracije - upravo ona je bila ta muzika koja je pratila obaranje Berlinskog zida 1989. godine.
