Pomalo u sjeni drugih bitnih događanja, evropski ministri unutrašnjih poslova ovih su dana zaključili proces koji se može nazvati istorijskim. Naime, nakon što su ocijenili su da je devet država, članica Unije, sa područja centralne i istočne Evrope, uspješno izvršilo sve pripreme za pridruženje takozvanoj ”šengenskoj zoni,“ ministri unutrašnjih poslova su protekle sedmice, konačno, dali zeleno svjetlo da od 21. decembra ove godine potpuno nestanu granice između sadašnje, takozvane ”šengenske“ zone i novih evropskih članica. Novo, ”šengensko,” društvo čine Mađarska, tri baltičke zemlje, Malta, Poljska, Slovačka, Češka i Slovenija. To praktično znači da će do kraja ove godine u 21 državi EU, kao i na Islandu i u Norveškoj, međudržavne granice postati prošlost. Nakon "velikog praska" 2004. godine, kada je 10 država primljeno u članstvo Evropske unije, ovo se smatra najvećim evropskim ”otvaranjem“... Nakon "velikog praska" 2004. godine, kada je 10 država primljeno u članstvo Evropske unije, ovo se smatra najvećim evropskim ”otvaranjem“...
Evropski komesar za unutrašnje poslove Franco Frattini tim je povodom izjavio:
"Poduzeli smo zaista istorijski korak da ukinemo unutrašnje granice i
proširimo ”šengensku“ zonu. Biće to ogroman korak u pravcu garantovanih sloboda kretanja građana Evrope".
Tako se, polako ali sigurno, ostvaruje vizija potpisnika Sporazuma o zajedničkoj granici, zaključenog u luksemburškom selu Ševeningen 1985. godine između Belgije, Luksemburga, Holandije, Njemačke i Francuske, sporazuma koji je na snagu stupio pet godina kasnije. Danas, tačnije ove sedmice će ”šengenski“
prostor dobiti i novi, kompjuterizovani sistem zajedničke baze i obrade
podataka o svima koji pokucaju na njegove granice.
Gospodin Frattini ističe:
"Sadašnji evropski lideri neće, uvjeren sam, načiniti tu grešku da dovedu u pitanje važnost ”šengenskog“ prostora, kao prostora slobodnog kretanja i ukupne slobode. Neophodno je, međutim, osnažiti sigurnost tog prostora, kako kriminalci svih vrsta i pobuda ne bi imali koristi od činjenice da mogu slobodno prelaziti iz zemlje u zemlju".
Druga strana ove priče je činjenica da su sa nestajanjem unutrašnjih granicae, jačale spoljne granice Evropske unije i unutarnji sigurnosni sistemi zemalja-članica. Tako ”šengenski“ certifikat zaslužuju one države koje, sem dobre volje, imaju i efikasne instrumente kontrole vlastitih granica okrenutih ostatku svijeta. Obaveza uspostave sigurnih i dobro kontrolisanih granica se odnosi i na zemlje zapadnog dijela Balkana, za koje će Zapad ostati jednako udaljen kao i do sada. Jedina šansa za državljane tih zemalja da se kreću ”šengenskom“ zonom su vizne olakšice koje bi, prema obećanju Brisela, trebale stupiti na snagu nekoliko dana
nakon zaživljavanja novog, proširenog, ”šengenskog“ prostora.
