Oktobra 2001. godine, kad su Sjedinjene Države započele kampanju bombardovanja Afghanistana, poziv na jihad ili sveti rat odjeknuo je širom sjevernih pakistanskih pokrajina koje graniče sa Afghanistanom. Ljudi su pohitali, ostavljajući prazne prodavnice i pusta polja, nestrpljivi da se ukrcaju u kamione i krenu u borbu, zajedno sa svojom talebanskom braćom. Za većinu njih, uključiti se u jihad - bila je stvar njihove muslimanske dužnosti, davno definisan princip njihove religije. Ranih sedamdesetih, prije ruske invazije Afghanistana, medjutim, pakistanska duboko religiozna muslimanska populacija slijedila je osnovno, tradicionalno tumačenje pojma jihad. Mullah Mawlana Adul Haq, govori o tome...
Jihad znači zaustavljanje zločina ili ugnjetavanja. To znači dizanje glasa protiv ugnjetavanja i podržavanje onih koji su ugnjetavani. U našim učenjima naglasak je ovome: ako se ugnjetavanju dozvoli da se raširi, onda je ugrožen ljudski život i narušena su njegova osnovna prava. Ako ugnjetavači osvajaju zemlje u kolonizatorske svrhe, muslimani to ne bi trebalo da tolerišu.
Da bi se razumjelo kako je jihad postao poznat kao sveti rat, treba se prisjetiti sovjetske invazije Afghanistana, 1979. godine. Bio je to rat za oslobodjenje zemlje, ali i za odbranu islama... a poziv na jihad upućen je iz Peshavara, glavnog grada istoimene pokrajine na sjeverozapadu Pakistana. Vremenom, na aspektu odbrane islama se sve više insistiralo, kako bi se privuklo što više radikalnih militanata, kaže Riffat Hussin Syed, profesor strateških studija na univerzitetu Quadi Azam u Islamabadu, i dodaje: Čitavu ideologiju jihada kao nečega što je žestoko anti-sovjetsko, anti-sekularno promovirala je CIA. Mujahideeni su nazvani borcima za slobodu. Treba da ukažem na to da je CIA, dok je vršila propagandu ideologije jihada, ujedno donosila i modernu vojnu tehnologiju, da podrži taj koncept. Kalašnjikovi su donošeni, raketni lanseri i topovi, tako da se dobila veoma eksplozivna mješavina naoružanih ljudi koji su bili i ostali iskreni vjernici. Oni sad imaju novac, imaju tehnologiju i imaju ideologiju - to je ono što ih sada čini tako opasnim. I kao ekstreman oblik te opasnosti - imate Osamu bin Ladena - koji personifikuje sve loše što se izrodilo od jihada.
Milt Bearden bio je odgovorni službenik CIA-e, nadležan za pomoć afganistanskom otporu protiv Sovjeta, od 1986. do 89. godine. On negira bilo kakvu umiješanost CIA-e u stvaranje i odgajanje radikalnih islamskih boraca, te negira i bilo kakvu vezu sa Osamom bin Ladenom.
Takva priča je za novinare bila isuviše dobra da bi je uopšte provjeravali. Ispada da smo mi stvorili bin Ladena, da smo mi stvorili Arape u Afghanistanu i sada nam se oni vraćaju kao kletva. Sjedinjene Države nikada nisu imale posla sa bilo kojom od tih afganistanskih grupa. Ja se nikad nisam sreo sa bin Ladenom, premda bi mnogi rado rekli da sam mu ja bio nadležni službenik i da smo nas dvojica bili bliski, da sam ga ja finansirao i trenirao. Toga, jednostavno, nije bilo.. Nismo imali nikakav razlog, ustvari imali smo dobar razlog da ne saradjujemo ni sa jednim od tih Arapa u Afghanistanu, jer su oni predstavljali napast u odnosu na prosječnog afganistanskog borca, isto kao što su to bili i Sovjeti.
Do ljeta 1989. godine, Sovjeti su se povukli iz Afghanistana i Sjedinjene Države su prekinule svaku, prikrivenu i neprikrivenu, pomoć tom regionu. Neki od radikalnih militanata su, medjutim, ostali tamo, da bi se, na kraju reorganizirali u al-Qaidu.
