Ograničavanje na dva mandata počelo je još sa prvim predsjednikom Georgeom Washingtonom (izabran je1789. godine), a Mark Rom, professor univerziteta Georgetown, o začetku te tradicije kaže:
“Predsjednik Washington je želio izbjeći stvaranje kulta ličnosti. On je, također, želio izbjeći mogućnost prelaska u monarhiju. Ako mandat predsjednika nije ograničen, ako jedna osoba to može ostati neodređeno dugo, strahovalo se da to može postati doživotna funkcija, a ne nešto što treba da služi građanima.”
Tradicija biranja i služenja najviše dva predsjednička mandata, održavana je sve do pokušaja predsjednika Ulyssesa Granta, Republikanca, koji se nakon pobjeda na izborima 1868. i 1872. godine, po treći put kandidirao 1880. godine, ali tada nije izabran.
I Theodore Roosevelt, takođe Republikanac, pokušao je 1912. godine po treći put ući u Bijelu kuću u kojoj je, inače, bio od 1901. do 1909. godine. Nakon isteka drugog mandata, napustio je Republikansku stranku i osnovao novu, Progresivnu partiju, tokom preizbornog perioda osvojio više glasova od Williama Howarda Tafta, predsjedničkog kandidata Republikanske stranke, ali je te 1912. godine izgubio izbore i u Bijelu kuću je ušao Demokrata Woodrow Wilson.
Jedini američki predsjednik koji je biran više od dva mandata bio je Demokrata Franklin Delano Roosevelt. Prvi put izabran je za predsjednika 1932. godine. Kraj drugog mandata isticao mu je 1940. godine, u vrijeme kada se Drugi svsjetski rat počeo rasplamsavati u Evropi i Aziji. Roosevelt se kandidirao i pobijedio treći, a zatim i četvrti put. Voljom Amerikanaca, tradicija biranja i služenja u dva mandata je tih godina narušena. Raspoloženje birača tog vremena Lorenzo Morris sa univerziteta Howard ovako objašnjava:
“Mislim da su Amerikanci jednostavno shvatali da je zemlja pod ogromnim pritiskom, kao što je to bila i svaka druga zemlja, i da su građani SAD željeli u ratno vrijeme i neposredno nakon rata ponovo izabrati lidera u kojeg su imali veliko povjerenje.”
Franklin Delano Roosevelt umro je 12. aprila 1945. godine, a tadašnji potredsjednik Harry Truman preuzeo je predsjedničku funkciju.
Nakon 1946. godine Republikanci su preuzeli kontrolu nad Kongresom, predložili i “progurali” usvajanje ustavnog amandmana kojim se mandat predsjednika za istu ličnost ograničava na dva četverogodišnja termina. O tome professor Rom kaže:
“Republikanci su bili zabrinuti. SAD su imale liberalnog predsjednika četiri mandata, a oni nisu željeli da se takvo nešto ponovi. Zato su predložili ustavni amandman kojim je uspostavljeno pravilo “ne više od dva mandata.”
Taj, 22. amandman ustava SAD, savezne države ratifikovale su 1951. godine.
Amandmanom je predviđen i jedan izuzetak kojim bi, eventualno i sticajem okolnosti, jedna odoba mogla funkciju predsjednika obavljati i duže od 8 godina, ali nikako ne više od 10 godina. Naime, potpredsjednik koji naslijedi predsjednika koji umre ili iz drugih razloga ode iz Bijele kuće, može biti izabran i služiti dva puna predsjednička mandata, ali samo po uslovom da je kao potpredsjenik funkciju predsjednika obavljao manje od dvije godine.
Takav sticaj okolnosti još se nije desio.
