Danas je u Sjedinjenim Državama praznik kojim se odaje počast Martinu Lutheru Kingu, lideru pokreta za gradjnska prava, rodjenom 15. januara 1929.godine, ubijenim metkom atentatora 4. aprila 1968. godine kada je nastavio da predvodi pokret protiv rasne diskriminacije, siromaštva i rata. O Martinu Lutheru Kingu, dobitniku Nobelove nagrade za mir, danas će u Washingtonu govoriti i predsjednik Sjednjenih Država George Bush, na posebnoj ceremoniji na Univerzitetu George Washington, nazvanoj “ Neka se oglasi sloboda”.
Danas amerikanci širom ove velike zemlje odaju počast danu koji bi bio 77 rodjendan Martina Luthera Kinga...Čovjeka koji se smatra najvećim liderom pokreta za gradjanska prava 20-tog vijeka. Oni koji su sa njim blisko suradjivali danas pozivaju na refokusiranje njegovih aktivnosti.
Kao svećenik Jesse Jackson, suborac Marthina Luthera Kinga, koji poziva na transformiranje ekonomije i ukupne kulture juga Sjedinjenih Država.
Brojni istorijski dogadjaji u borbi za gradjanska prava u nastupima Marthina Luthera Kinga polazište su nalazili u crnačkom bojkotu autobusa u okrugu Mongomery. I naravno, svi se sjećaju čuvenog marša na Washington, i njegovog istorijskog govora o snu o jednakosti svih ljudi.
Ali, bilo koji pojedinačni dogadjaj manje je važan od činjenice da su King i politika nenasilnog protesta, bili dominantna snaga pokreta za gradjanska prava u deceniji od 1957 do 1968, kada je ubijen u atentatu, u 39 godini života.
Zahvaljujući njemu i pokretu kojeg je pokrenuo, 2 jula 1964. godine Kongres je donio Zakon o gradjanskim pravima, kojeg je podpisao tadašnji predsjednik Lindon Johnson u prisustvu Marthina Luthera Kinga.
Tim zakonom crnci su po prvi put dobili pravo glasa, zabranjena je rasna diskriminacija u korištenju federalnih fondova, zapošljavanju, kao i diskriminacija na javnim mjestima – autobusima, hotelima, restoranima, itd. Crnci su konačno, zakonski, dobili jednaka prava i mogućnosti. Godinu dana ranije, 28. augusta 1963. nakon Marša na Washington Bijela kuća je otvorila vrata za crnačke lidere, gdje je predsjednik Kennedy primio Martina Luthera Kinga.
J.C.Watts, bivši kongresmen:
Osam godina kasnije, ja sam postao član Kongresa, Ta činjenica, činjenica da sam igrao fudbal na Univerzitetu Oklahoma, najvećim dijelom je zasluga Martina Luthera Kinga, kaže kaže bivši kongresmen J.C.Watts.
